Κτίριο γραφείων και τραπέζης στο Κεφαλάρι, στην Κηφισιά, με σκελετό από οπλισμένο σκυρόδεμα, που χρησιμοποιείτο έως το 1980 ως ξενοδοχείο. Το 1984 υπέστη αρχιτεκτονικό ανασχεδιασμό, βάσει πάντοτε του αρχικού του ρυθμού. Τμήμα του δε, κτισμένο το 1956, καθαιρέθηκε και ανακατασκευάστηκε.

Αποτελείται από δύο κτίρια με ισόγειο, τρεις ορόφους και τμήμα υπογείου. Μεταξύ τους χωρίζονται με αρμό διαστολής. Το παλαιότερο κτίριο είναι του 1952 και καλύπτει περίπου το 60%, ενώ το νεότερο κτίσθηκε το 1984. Το 2012, στο παλαιότερο κτίριο, απαιτήθηκε αύξηση του ωφέλιμου φορτίου, κατά την αναδιαρρύθμιση του Α’ ορόφου.

Μετά τη μελέτη επάρκειας του υπάρχοντος, προτάθηκε ενίσχυση της εν λόγω περιοχής. Η ενίσχυση θα έπρεπε να γίνει μόνο στον Α’ όροφο, ενώ το κτίριο θα λειτουργούσε πλήρως στους υπόλοιπους χώρους. 

Η λύση προέβλεπε την ενίσχυση των τριών 16μετρων πλαισίων στην οροφή του Α’ ορόφου, ώστε να υποστηριχτούν οι τρεις υπερκείμενες πλάκες και να αναρτηθεί από κάτω η οροφή του ισογείου. Ήταν ο μόνος τρόπος να μη γίνουν επεμβάσεις σε άλλους χώρους. Τα υποστυλώματα όμως της αίθουσας, στην όψη, απαιτούσαν και στο ισόγειο ενίσχυση, χωρίς αισθητή αύξηση της διατομής τους, για αισθητικούς λόγους. Η ενίσχυση των πλαισίων αυξάνει και την αντοχή του κτιρίου σε σεισμό. αλλά δεν ο βασικός ήταν αυτός στόχος της επέμβασης.