Νεοκλασικό, διατηρητέο κτίριο, του 1930, στα Εξάρχεια, στο κέντρο της Αθήνας, από φέρουσα λιθοδομή. Αποτελείται από υπόγειο, ισόγειο και όροφο και πρόκειται να ανακατασκευαστεί πλήρως από πλευράς φέροντος οργανισμού και Η/Μ εγκαταστάσεων και να χρησιμοποιηθεί ως κατοικία.
Επελέγη η μέθοδος εσωτερικής ενίσχυσης των περιμετρικών τοίχων, ενσωματώνοντας ένα μεταλλικό σκελετό δομικού χάλυβα με εκτοξευόμενο σκυρόδεμα, πάνω στον οποίο στηρίχτηκαν οι νέες σύμμικτες πλάκες. Η εσωτερική διαμερισμάτωση έγινε με ξηρά δόμηση. Η λύση αυτή κατέστησε το κτίριο πλήρως αντισεισμικό, μετατρέποντας την περιμετρική τοιχοποιία σε φέροντα οργανισμό, μεγάλης αντοχής, έναντι οριζοντίων δυνάμεων σεισμού.
Η κατασκευή ήταν εύκολη, γρήγορη και δεν απαιτήθηκε σημαντική επέμβαση στο επίπεδο της θεμελίωσης, παρά μόνον στα σημεία της στήριξης των μεταλλικών υποστυλωμάτων.