Μετατροπή συγκροτήματος παλαιών κτισμάτων βιοτεχνίας του 1950, σε Κέντρο Υγείας, δύσκολο εγχείρημα τόσο για τον αρχιτεκτονικό ανασχεδιασμό, όσο και για τη στατική αναβάθμιση, προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο νέος σκοπός και η νέα λειτουργία.  

Τα υφιστάμενα κτίσματα ήταν κατασκευασμένα από λιθοδομή και πλινθοδομή και η λύση που προτάθηκε και εφαρμόστηκε ήταν η μετατροπή των τοίχων σε φέροντες, υψηλότερης αντοχής, που να αναλαμβάνουν επαρκώς τόσο τα κατακόρυφα στατικά, όσο και τα οριζόντια σεισμικά φορτία, μέσω εσωτερικού μανδύα εκτοξευόμενου σκυροδέματος, κατάλληλα οπλισμένου. Στα σημεία στήριξης της ξύλινης στέγης διαμορφώθηκαν στο μανδύα “κρυφά” υποστυλώματα.

Η κατασκευή ήταν ταχύτατη, οικονομική κι ασφαλής και το αποτέλεσμα άκρως ικανοποιητικό, χωρίς να θιγεί η αγροτική αρχιτεκτονική και το ύφος των υφιστάμενων δομημάτων.