Είναι πια κοινή αντίληψη, ότι η ασφάλεια ενός φορέα έναντι κατάρρευσης συνδέεται άμεσα με τη συμπεριφορά του στην περιοχή των ανελαστικών παραμορφώσεων. Αυτό δε για πολλούς λόγους :

Πρώτον, ένα πλάστιμο σύστημα επιτρέπει ανακατανομή των εντάσεων, κινητοποιώντας έτσι “ρεζέρβες” αντοχής και αυξάνοντας τη συνολική του αντίσταση έναντι εξωτερικών φορτίσεων.

Δεύτερον, δεν κινδυνεύει να αστοχήσει από διάφορα αίτια, όπως καθιζήσεις, γεωμετρικές ατέλειες και θερμοκρασίες, που εισάγουν πρόσθετες εντάσεις στο σύστημα, ούτε μειώνεται στις περιπτώσεις αυτές η συνολική του ασφάλεια έναντι κατάρρευσης.

Τρίτον και σημαντικότερο ίσως για την πατρίδα μας, είναι σε θέση να αναλάβει επιβαλλόμενη δυναμική φόρτιση, όπως σεισμό και κρούση, πολύ μεγαλύτερη της προβλεπόμενης από μία αυστηρά ελαστική ανάλυση.