Αναλύεται η ελαστοπλαστική απόκριση του μονοβάθμιου ταλαντωτή. Η μέγιστη πιθανή μετακίνηση του ταλαντωτή υπολογίζεται είτε με την εμπειρική μέθοδο του συντελεστή μετακίνησης (DCM), είτε με τη μέθοδο του φάσματος ικανότητας (CSM), που βασίζεται στην υστερητική απόσβεση του συστήματος. Τα αποτελέσματα συγκρίνονται με αυτά που προκύπτουν από χρονοολοκλήρωση σεισμών της τελευταίας εικοσαετίας στη χώρα μας. Σε δύσκαμπτες κατασκευές χαμηλής αντοχής, σε κακό έδαφος, διαπιστώνονται σημαντικές αποκλίσεις και προτείνονται βελτιωμένες λύσεις για την πράξη. Αναλύεται η εφαρμογή της μεθόδου Push – Over σε πολυβάθμια συστήματα και στη συνέχεια αναπτύσσονται στρατηγικές αξιολόγησης, σχεδιασμού ή και ανασχεδιασμού του φορέα μέσω αύξησης της δυσκαμψίας, της αντοχής και της πλαστιμότητας. Επίσης προτείνονται απλοί τύποι για το σχεδιασμό των αντισεισμικών τοιχωμάτων, σε στάδιο προμελέτης.